هر زمان شوری دگر دارم ز تو هر نفس دل خسته‌تر دارم ز تو بر بساط عشق تو هر دو جهان می ببازم تا خبر دارم ز تو خاک بر فرقم اگر جز خون دل هیچ آبی بر جگر دارم ز تو چون ندارم هیچ آبی بر جگر پس چگونه چشم تر دارم ز تو نه که چشم من تر است از خون دل زانکه دل خون تا به سر دارم ز تو این دل یکتای من شد تو به تو هر تویی عشق دگر دارم ز تو نی خطا گفتم که در دل توی نیست هم توی تویی اگر دارم ز تو گفته بودی دل ز من بردار و رو دل چو خون شد من چه بردارم ز تو هر شبی چون شمع بی‌صبح رخت سوز و تفی تا سحر دارم ز تو چون برآید صبح همچون آفتاب زرد رویی در بدر دارم ز تو همچو چنگی هر رگی در پرده‌ای سوی دردی راه بر دارم ز تو همچو نی دل پر خروش و تن نزار جزو جزوم نوحه‌گر دارم ز تو ماه رویا کار من از دست شد تا کی آخر دست بردارم ز تو کوه غم برگیر از جانم از آنک دست با غم در کمر دارم ز تو خیز ای عطار و سر در عشق باز تا کی آخر دردسر دارم ز تو عطار نیشابوری : دیوان اشعار : غزلیات : غزلیات : غزل شمارهٔ ۶۸۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/11636