فضیلت نسب و اصل خارج ذاتست بفضل غیر خود ای سفله افتخار مکن بانتساب سلاطین و خدمت امرا که زایلست مزن تکیه اعتبار مکن بصنعتی که درو هست شرط صحت دست مشو مقید و خود را امیدوار مکن بملک و مال که هستند زایل و ذاهب اساس بنیه امید استوار مکن اگر تراست هوای فضیلت باقی بعلم کوش و ز تحصیل علم عار مکن فضولی : دیوان اشعار فارسی : مقطعات : شمارهٔ ۴۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/117159