اگر چه داشت ز کیفیت جمیع لغت خبر ز غایت عرفان صفای طبع نبی شرف نگر که فرستاد حضرت ایزد ز بهر نسبت ذاتش کلام را عربی بعلم اوست معاصی جهالت بوجهل بنور اوست مقارن شرار بولهبی کمال معجزش این بس که علم و حکمت او ز علم و حکمت انسان نبود مکتسبی ظهور کرد وجودش که بود محض ادب از آن گروه که بودند محض بی ادبی فضولی : دیوان اشعار فارسی : مقطعات : شمارهٔ ۴۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/117162