ای ظاهر از مظاهر اشیا! خوش آمدی وی نور چشم مردم بینا! خوش آمدی آن اولی که نیست ترا آخری پدید پنهان ز جمله در همه پیدا خوش آمدی سود و زیان و مایه بازار عاشقان از بهر توست بر سر سودا خوش آمدی بی چون و بی چگونه تو را یافتم، کنون اندر لباس آدم و حوا خوش آمدی از بود توست جمله جهان را وجود جود ای جود بخش جمله اشیا خوش آمدی اسماء و رسمها همه از تو عیان شده باز از میان اسم نسیما خوش آمدی نسیمی : دیوان اشعار فارسی : غزلیات : شمارهٔ ۲۶۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/117562