مدار غصه که خون منت حلال بود مشو غمین که نیاید ز حلق کشته صدا اگر نه باورت آید ز بعد کشته شدن مرا مخوان که به جان پاسخت دهم به ندا ز جان تهی باد آن دل که از غم تو تهی ز تن جدا باد آن سر که از در تو جدا اگر به آدم قلنا اهبطو رسید ز حق پس از خطاب کلا حیث شئتمار غدا مرا به خاک درت جاودانه فردوسی است که جانم از وی پیوند نگسلد ابدا ادیب الممالک : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۶۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118208