به شهری کش از بس هوا بود سرد ز سردی کس آنجا زراعت نکرد ترب کاشت مردی و آمد ببار از آن دسته ای برد زی شهریار بهر برگ و هر بیخ قاآن راد یکی بالش زر بدان پیر داد ز دهقان بری گشت رنج و کرب شد از حاصل آن ترب در طرب ادیب الممالک : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۹۶ - از حکایات بخشش قاآن گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118237