افضل الملک دروغی و ادیب زورکی خان مصنوعی و مستوفی شلتاقی منم وارث هر مرده از رندی و طراری منم زائر هر سفره با جلدی و قبراقی منم نی بتنها دعوی و کبر و دروغ آموختم کاوستاد فن سالوسی و زراقی منم از فضول و فضله جز من افعل التفضیل نیست و آنکه نشناسد بگیتی فاضل از باقی منم آنکه کوران و گدایان و غریبان را مدام زخم سازد پاچه چون سگهای قشلاقی منم آنکه دایم از نفیر ضرط رندان بربروت چاشنی زد بر سبیل و پوز چخماقی منم ادیب الممالک : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۲۲۹ - مطایبه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118270