این چه . . . الملک بود ای نور چشم که نباشد در کلاهش هیچ پشم هر چه کتبا یا شفاها نزد وی رفتم و در ناله افتادم چو نی مرمرا نامد جوابی زین خصوص گوئیا این خواجه باشد از لصوص لص و لص لص بود این هر سه دزد که برد مال کسان بی اجر و مزد لازم است اکنون تلافیها کنم شکوه از دنیا و مافیها کنم مال من وقفست گوئی بر دو جنس که نباشد این دو جنس از نوع انس این یکی باشد رفیقت ان اخت این بهشت تو است و آن یک دوزخت ادیب الممالک : دیوان اشعار : مثنویات : شمارهٔ ۱۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118309