کسی بر حکم بین الناس بگزین که گویندت نیایی خوبتر زین سزای مسند است آن پاک طینت که باشد فضلش افزون از رعیت دم خصمش نسازد تار و تیره بلغزش دل نیازد خار و خیره چو خصمان در برش سازنده حجت شود تاریک از هر سو محبت قرین عصمت و پرهیزگاری شریک حلم و جفت و بردباری ببین اندر هنرهائی که ورزد که هر مردی بکار خویش ارزد نظر کن نیک و کار مزد بشناس به قدر همتش می داد ازو پاس ز رنج و سختیش اندازه برگیر ز هر کارش حسابی تازه برگیر مده رنج کسی نسبت بغیرش که هر کس زاید از خود شر و خیرش برفق آرند از ایشان بی سود نیاز آید از ایشان دست فرسود چو زنگه شبه در آیینه کار فراز آید کند آیینه را تار شتاب و عجله را از کف گذارد به آرامی ز هر سو ره سپارد مکن بهر از رشوت کار را بیع که این حاصل ندارد در جهان ریع ادیب الممالک : دیوان اشعار : مثنویات : شمارهٔ ۲۳ - شرایط قضاوت گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118316