سپس بهر تاراج این تاج و تخت نشستند و پیمان به بستند سخت که در خاک ایران سپارند راه به روز سپید و به شام سیاه دلیرانش را خوار و خیره کنند چراغ شبش تار و تیره کنند به هر جا پرستش گه ایزدی بکوبند یکسر ز نابخردی نمانند از رازداران دین تن زنده بر جا در آن سرزمین بدان سان که اندر سمرقند و سغد سپردند جای هزاران بجغد چنان چون بفرغانه و دشت چاچ مساجد شده پر ز ناقوس و خاج به ایران زمین نیز غوغا کنند مساجد بدل بر کلیسا کنند ادیب الممالک : دیوان اشعار : مثنویات : شمارهٔ ۲۹ - نگارش عهدنامه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118322