بیشرمی «سلجن » است و عفت «هیوند» حقد است «سرول » و غدر باشد «نیوند» «نیمول » عبوس و «نیوتور» آمد کبر طیس است تپنک و فهم باشد «بیوند» ادیب الممالک : دیوان اشعار : فرهنگ پارسی : شمارهٔ ۴۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118470