استاد محمد آنکه دلاک بود همچون دم تیغ خویش ناپاک بود مقراض اجل تسمه عمرش ببرد وزنشتر من زخم دلش چاک بود باید نگریست تیغ همچون نیشش تا اجر دهم ز طبع خیراندیشش گر کند شود کند نهم بر پایش ور تیز بود تیز دهم بر ریشش ادیب الممالک : دیوان اشعار : اضافات : شمارهٔ ۲ - در هجو استاد محمد دلاک گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118484