چه نشتی که رانئا زن خیننه ایواره مچاپن کور سیننه خنقای دامن میشه تل خاک تواته گرفتن به قصد هلاک بوم تمبیره مه غیکم دورو وری تو که اومادنه روبرو بوای نازنینته کور شد اجاق ببرزی قلا در تو قاب و قچاق وری بجی خانم دمین قلا که آقا حسن خان میالات حالا تو بیدی که گفتی حسن خان کیه اگه مردی حالا وری بین شیه بیا که اماده ایش با ماصل دخیلت خانم جان نبا تو ماطل زمسته رعیت متو چه همه نمشکه هو شکه دبالات قمه ادیب الممالک : دیوان اشعار : منظومه‌ها : شورشنامه : بخش ۱۱ - گفتار فیض الله بزبان مردم خانقاه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118525