ز آن سویش ای نسیم صبا میفرستمت کآری خبر، وگرنه چرا میفرستمت؟! دردم نکشته، زودرسان آنچه از طبیب؛ بیمارم و برای دوا میفرستمت! ای مرغ دل، مباد شوی مبتلا، که من ناچارم و بدام بلا میفرستمت! ترسم ز شوق، نامه نگیری زمن؛ روی گر گویمت رفیق کجا میفرستمت؟! تا دانی از جدایی تو در بدر شدم از هر دیار نامه جدا میفرستمت! آذر بیگدلی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118696