ناله ی مرغ قفس، گر بچمن گوش کند غنچه از تنگدلی خنده فراموش کند سخنی دارم و میگویم اگر گوش کند گر چه پندی است که نشنیده فراموش کند هوس ناله کنم، چون شنوم ناله ی غیر بلکه یکره بغلط ناله ی من گوش کند چون دهم جام بدستش چکنم کز سر جور جام من ریزد و جام دگران نوش کند آه کز جور تو امروز نشد آذر را فرصت اینکه شکایت ز غم دوش کند آذر بیگدلی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۸۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118737