یک قطره خون، ز تیغ بتان وام کرده ام؛ در سینه جای داده دلش نام کرده ام! رشکم کشد، که میشنوم صبح از رقیب درد دلی که شب بتو پیغام کرده ام صیاد اگر ز رحم مرا کشته، دور نیست؛ تأثیر ناله یی است که در دام کرده ام! تو در کمین صید دل من نشسته یی من در گمان، که بلکه تو را رام کرده ام! روزم سیاه تر شده از رشک غیر و، من خوشدل که صبح، هجر تو را شام کرده ام آذر بیگدلی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۱۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118770