شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز ور با تو نشینم، رسدم صبح فراز در حیرتم از کار شب خود، کآن شب چون با تو بود کوته و، چون بی تو دراز؟! آذر بیگدلی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۹۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/119019