از بس که ز دیو و دد مرا آزار است وز بس که ز خلق بر وجودم بار است این جان چو نوش بر دلم چون زهر است وین عمر عزیز پیش چشمم خوار است مجد همگر : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۱۰۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/120818