از روزن خیمه گفت ماهم به نهفت چون ماه فرو رود منت گردم جفت مه رفت و مهم نامد و چشم هیچ نخفت نا آمد اختر مرا دگر چتوان گفت مجد همگر : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۲۲۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/120945