ای نفس چو برگ کامرانیت نماند خو با غم کن که شادمانیت نماند عیشی و جوانی و خوشت وقتی بود آن عیش گذشت و آن جوانیت نماند مجد همگر : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۳۷۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/121095