نومید بدم ز دیدنت عمر دراز عمری شدم از عشوه تو در تک و تاز چون باد بدان عمر من و عهد تو نیز هم با سر نومیدی خود رفتم باز مجد همگر : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۴۷۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/121193