شد جان عطا ز اوج گردون به فراز نادیده عطا عطیت عمر دراز او بد ز جهان عطا ولی دانستم کاین سفله جهان عطای خود خواهد باز مجد همگر : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۴۷۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/121195