آمد بنشست، گفت برخیز و برو! مستی و دمید صبح، برخیز و برو لب بر لب من نهاد و می گفت به راز کای یار دلاویز میاویز و برو مجد همگر : دیوان اشعار : رباعیات : رباعیات : شمارهٔ ۵۴۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/121265