دریغ و درد که از محفل جهان چون شمع بچشم اشک‌فشان رفت میرزااحمد ز شوق صحبت روحانیان ز عالم تن بسوی عالم جان رفت میرزااحمد ازاین چمن شد و مرغان بناله می‌گویند فغان که رفت و جوان رفت میرزااحمد چو زد بهم پروبال و بآشیانه قدس ز دامگاه جهان رفت میرزااحمد نوشت ازپی تاریخ رحلتش مشتاق که از جهان بجنان رفت میرزااحمد مشتاق اصفهانی : دیوان اشعار : ماده تاریخ : شمارهٔ ۱۹ - تاریخ فوت میرزا احمد گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/121760