هرکس که ز لطف تو ستمگر شاد است غافل زپی چه جور و چه بیداد است لطف تو و جور تو بعاشق دو بناست کان سست پی است و این قوی بنیاد است مشتاق اصفهانی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۲۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/121825