مجنون که ز جان برای جانان بگذشت جانرا آخر سپرد در دامن دشت میگشت همیشه بر زبانش لیلی لیلی میگفت تا زبانش میگشت مشتاق اصفهانی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۵۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/121858