چشمم که سرشک لاله‌گون آید ازو پیوسته چو زخم تازه خون آید ازو نم در جگرم ز کریه نگذاشته است وقتیست که لخت دل برون آید ازو مشتاق اصفهانی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۲۰۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/122010