از مشک ناب سلسله برمه فکنده ای ما را به مشک و سلسله از ره فکنده ای در عشق تو چو پشت مه نو خمیده ام تا تو ز مشک سلسله برمه فکنده ای درسیم چاه داری و مسکین دل مرا در چه فکنده ای تو و ناگه فکنده ای گر صورت پیمبر چاهی رخ توراست مسکین دل مرا ز چه در چه فکنده ای ده ره ز مه بدیع تری در کمال حسن روزی به تیر غمزه چو من ده فکنده ای ادیب صابر : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/122651