گر نه ز رقیب ناخوشستی با خلوت او مرا خوشستی گر جمله بلا ز عشق بودی حقا که همه بلا خوشستی گر نه ز جفا جدایی افتد از دوست مرا جفا خوشستی مردم ز وفا رسد به مقصود ور نه چه سبب وفاخوشستی گر باده نه یاد دوست دادی با باده مرا چرا خوشستی گر دیدن دوستان نبودی این عمر چگونه ناخوشستی ور دوست ز ما جدانگشتی نوروز و بهار ما خوشستی ادیب صابر : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۵۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/122658