ای یافته از روی تو و رای تو دنیا حسنی و جمالی و شکوهی و بهایی از فهم تو و فکرت تو بر فلک طبع نوری و شعاعی و فروغی و ضیایی احوال مرا نزد تو دانی که نباشد شرحی و بیانی و دلیلی و گوایی بودست مرا از تو نه هر سال که هر ماه اکرامی و انعامی و بری و عطایی تو نیز زمن یافته ای در همه اوقات شکری و مدیحی و دعایی و ثنایی در حق تو دانی که نکردم به همه عمر جرمی و گناهی و خلافی و خطایی چندانت بقا باد که باقی است به عالم ابی و زمین و نباتی و گیاهی ادیب صابر : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۰۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/122762