با موی سیه دلم قوی بود اندیشه نکردم از ضعیفی تا موی سپید دید چشمم چون موی شدم ز بس نحیفی ادیب صابر : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۰۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/122767