از دیدن خلق، دیده بی دوست بدوز وز صحبت بی دلی ز دل کینه بتوز ماننده ابر و شمع، از این پس شب و روز بی دیده همی گری و بی دل می سوز ادیب صابر : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۴۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/122830