هر چند بود مردم دانا درویش آخر بود از توانگر نادان بیش آن را نبود جاه چو مالش شد بیش وین شاد بود همیشه از دانش خویش ادیب صابر : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۵۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/122833