هر شب نماز شام بود شادیم تمام کاید رسول دوست هلا نزد ما خرام خورشید هر کسی که شب آید فرو رود خورشید ما برآید هر شب نماز شام روز فراق رفت و برآمد شب وصال ای روز منقطع شو و ای شب علی الدوام ای دوست تا تو باشی اندوه کی بود تا جان بود به تن تو خداوند و من غلام هر گه که خدمت آیم ای دوست پیش تو شادی حلال گردد اندوه و غم حرام سنایی غزنوی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۲۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/12324