خلق می‌بینند فیض از تنگدستان بیشتر روشنایی می‌دهد شمع پریشان بیشتر در گرفتن می‌کند انگشتها هم را مدد چشم یاری هست یاران را ز یاران بیشتر خار بن در باغ و گل هر سو پریشان می‌دود می‌کشند آزار در دنیا عزیزان بیشتر واعظ قزوینی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۳۸۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/124094