کند پند ملایم در گرانجانان اثر بهتر که با گوش گران باشد سخن آهسته تر بهتر عزیزان خاک پاو، سفلگان تاج سرند اکنون بنای وضع دوران گر شود زیر و زبر بهتر نهان بودن بزیر طاق گردون، به ز پیدایی بسر باشد سپر در زیر تیغ از تاج زر بهتر امان خواهی، تلاش رتبه اعلای پستی کن ز چرخ کینه جو چندانکه باشی دورتر بهتر بمقدار بدی، هرکس مکافات بدی یابد بود هر چند با ما خصم بد گوهر بتر، بهتر! مرا شد از نیاز عندلیب و ناز گل روشن که باشد از دوصد بیت و غزل یک مشت زر بهتر باین سامان ره دور عدم را چون توان رفتن؟! بکن ای واعظ بیفکر فکر این سفر بهتر! واعظ قزوینی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۳۸۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/124098