اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یاشلر یوخسه بدسیلا به دوزمزلر بود اغلر تاشلر گیجسه گر لعل لبندن آدمز بوشوقدن داشلنور اشکم کبی خاتم گوزیندن قاشلر نوبهار حسن فیضندن که من مجنونیم غنچه تک اطفال الینده آچلوللر تاشلر تا قلج چقمز قنندن ظاهر اولمز جوهری نور چشمم، وسمنی نیلر اول اگری قاشلر لاله و گل دامننده هر سحر شبنم دگول گیجه لر روز سیاهمدن تو کللر یاشلر پادشاه ملک فقرک تختمز دور پشت پا تاج دولت دوست یولینده و یرلمیش یاشلر قوجه لق حرصی کنون فکر سر و سامان ایدر ایندی دو تمیش باشدن بویا شه گلمیش یاشلر تن قوجلدی واعظ ایشدن دوشد یلر عقل و حواس عمر از بس تند گیچدی قالدیلر یولداشلر واعظ قزوینی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۳۹۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/124103