کس را چو زبان نرم خود همدم نیست! پشتی، چون روی گرم در عالم نیست از بد گهران، چه نقص خوشخویان را؟ تا شیشه بود نرم، ز سنگش غم نیست واعظ قزوینی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۴۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/124422