ای گشته ز شب بخورد و خوابی خرسند جان کرده ز پروردن تن زار و نژند شرمت باد از خروس کاو شب همه شب در ذکر و ترا نفیر خوابست بلند! واعظ قزوینی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۶۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/124446