دنیاست سرای غم، تو یکسر شعفی این خانه ماتم است و، تو همچو دفی چون شاد توان نشست جایی که در او خیزد هر لحظه شیونی از طرفی؟! واعظ قزوینی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۱۲۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/124506