این طرفه «سفینه »یی که در وی کشتی کشتی قماش معنیست گیرند بکف، چو اهل فضلش چون کشتی نوح و، کوه جودیست هر سوی ز اهل قال، بحثی هر گوشه ز اهل حال، بزمیست هر صفحه، ز قوت روح، خوانی کزوی صد عمر میتوان زیست هر سطر ز معنی روانبخش جویی، از آب زندگانیست الفاظ ز نکته های سیراب هر یک صدفی پر از لآلیست در پوست، چو گل نگنجد از شوق پر بسکه زرنگ و معنیست خود یک گل و، باغ و بوستانها در هر ورقش، ولیک مخفیست هر صفحه، ز شوخی معانی چون پرده چشم مست لیلیست تاریخ ملوک ملک فضل است یا نسخه جمع و خرج گیتیست گفتم تاریخ این سفینه: «هی هی چه سفینه؟ بحر معنی است »! واعظ قزوینی : دیوان اشعار : ماده تاریخ : شمارهٔ ۱۴ - تاریخ انجام سفینه یی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/124526