ای سرافراز نهال چمن حشمت و جاه کشت امید ترا، خرم و پر حاصل باد دوستانت، همه چون خوشه سرافراز مدام خصم بد تخم تو، چون تخم بزیر گل باد شیر باران فیوضات الهی، شب و روز بر سر کشته ات، از ابر کرم نازل باد «خرم آباد» که شد خرم و آباد از تو توشه هر دوجهان تو، از آن حاصل باد همچنان کز تو شد این بائره آباد مدام لطفت، آباد کن بائره هر دل باد فیض آثار تو، در دفتر گیتی باقی باقی عمر تو، هر روز از آن حاصل باد بهر تاریخش، از اخلاص دعائی دارم: «یاعلی، مقصد کونینت از آن حاصل باد» واعظ قزوینی : دیوان اشعار : ماده تاریخ : شمارهٔ ۲۲ - تاریخ آبادانی خرم آباد علی بیگ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/124534