روزگاری که منش سر بقدم میسودم زلف او در عدم آباد کمر میگردید واعظ قزوینی : دیوان اشعار : ابیات پراکنده : شمارهٔ ۱۹۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/124796