زری که می‌طلبم دوش لطف فرمودی ز من کسی نستاند به سد هزار نیاز به مفت نیز نیرزد و گرنه هم خود گوی که من چرا زر مفتی چنین دهم به تو باز به هزل دست به دستش برند و اندازند به جان رسیدم از این دست بر دو دست انداز زریست لایق همیان و کیسهٔ تاجر چرا که خرج نگردد به سالهای دراز وحشی بافقی : گزیده اشعار : قطعات : شمارهٔ ۲۴ - به مفت نیز نیرزد گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/13633