آنچه تو کردی بتا نه شرط وفا بود غایت بیداد بود و عین جفا بود قول تو دانی چه بود دام فسون بود عهد تو دانی چه بود باد هوا بود مهر بریدن ز یار مذهب ما نیست لیک چنین هم طریق و رسم تو را بود از تو و بیداد تو ننالم کاول دل به تو من داده‌ام گناه مرا بود ای دل خاقانی از گذشته مکن یاد عاقبت این است آنچه رفت بلا بود خاقانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۶۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/14534