رخ به زلف سیاه می‌پوشد طره زیر کلاه می‌پوشد عارض او خلیفهٔ حسن است از پی آن سیاه می‌پوشد یوسفان را به چاه می‌فکند وز جفا روی چاه می‌پوشد بر در او ز های و هوی بتان نالهٔ داد خواه می‌پوشد آهوان را به سبزه می‌خواند دام زیر گیاه می‌پوشد حال خاقانی ارچه می‌داند آب خود زیر کاه می‌پوشد خاقانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۶۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/14535