ماند به بهشت آن رخ گندم گونش عشاق چو آدم است پیرامونش خاقانی را نرفته بر گندم دست عمدا ز بهشت می‌کند بیرونش خاقانی : دیوان اشعار : رباعیات : رباعی شمارهٔ ۱۹۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/15185