تا زلف تو بر بست به رخ پیرایه بر عارض تو فکند مشکین سایه ای حور جنان تو پیش من راست بگو شیر تو که داده است، که بودت دایه؟ خاقانی : دیوان اشعار : رباعیات : رباعی شمارهٔ ۳۰۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/15301