چون مرغ دلت پرید ناگه تو که‌ای؟ چون اسب تو سم فکند در ره تو که‌ای؟ بر تو ز وجود عاریت نام کسی است چون عاریه باز دادی آنگه تو که‌ای؟ خاقانی : دیوان اشعار : رباعیات : رباعی شمارهٔ ۳۱۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/15306