نه چو شیرین لبت شکر باشد نه چو روشن رخت قمر باشد با سخنهای تلخ چون زهرت عیش من خوشتر از شکر باشد تو به زر مایلی و نیست عجب میل خوبان همه به زر باشد کار عاشق به سیم گردد راست عشق بی‌سیم دردسر باشد دایم از نیستی عشق توام هر دو لب خشک و دیده تر باشد در فراق تو عاشقان ترا همه شبهای بی‌سحر باشد عشق و افلاس در مسلمانی صد ره از کافری بتر باشد انوری : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۹۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/15681